Першыя крокі птушкафабрыкі
Дзяржаўнае прадпрыемства «Птушкафабрыка «Салігорская» было створана ў лютым 1971 года на базе саўгаса «Салігорскі». Пасля адкрыцця прадпрыемства ўвайшло ў склад Мінскага вытворчага аб'яднання па птушкагадоўлі.
Першыя крокі птушкафабрыкі былі няпростымі, бо праца птушніцы ў той час патрабавала немалых намаганняў. Усе дзеянні – ад кармлення птушак да збору яек – выконваліся ўручную. Цяжкія ваганеткі раз-пораз сноўдалі па птушніку, забяспечваючы несушак усім неабходным. Кармы і вітамінныя дабаўкі змешваліся і ўласнымі сіламі работнікаў разносіліся птушцы.
За сухім тэрмінам «вырошчванне» стаіць працэс, які патрабуе асцярожнага, уважлівага і нават чулага стаўлення да працы. Перш чым адужэлыя кураняты вырастуць і будуць пераведзены ў агульны птушнік, ім трэба будзе перыяд акліматызацыі. Гэта і сёння працэс карпатлівы і складаны. Можна толькі ўявіць сабе, наколькі цяжкім ён быў тады.
Дарослыя птушкі таксама патрабавалі пільнай увагі адмыслоўцаў прадпрыемства. Найменшы стрэс маментальна адбіваўся на іх здольнасці несці яйкі. Для атрымання высокіх вынікаў супрацоўнікам неабходна было не толькі забяспечваць курам збалансаванае харчаванне, але і падтрымліваць у птушніках правільны мікраклімат. Усё гэта патрабавала ад людзей вялікіх энергазатрат.
Шмат у чым менавіта тымі супрацоўнікамі птушкафабрыкі, якія працавалі тут з моманту яе падставы, закладзены падмурак квітнеючай вытворчасці.
Першым дырэктарам прадпрыемства быў Анатоль Іванавіч Махвяеня. Кіраванню птушкафабрыкай ён прысвяціў 17 гадоў. Пад яго кіраўніцтвам з невялікага комплексу птушкагадоўчай фермы сфарміравалася буйная вытворчасць рэспубліканскага значэння.
У 1971 годзе першараднай задачай стала ўзвядзенне новых карпусоў прадпрыемства. Анатоль Іванавіч Махвяеня і Сяргей Васільевіч Рабы, які вёў будаўнічыя работы, на старэнькім "масквічы"; штодня ездзілі з Салігорска ў Мінск і назад, бясконца ўзгадняючы праект будаўніцтва, здабываючы неабходныя матэрыялы, вырашаючы арганізацыйныя пытанні.
У 1974 годзе быў здадзены ў эксплуатацыю батарэйны цэх з магчымасцю размяшчэння. 60 тыс. куранят, дзе яны ўтрымліваліся да 30 дзён. У гэтым жа годзе быў адкрыты акліматызатар на 29 тыс. галоў для вырошчвання маладняку да 120 дзён і тры птушнікі ўмяшчальнасцю 22 тыс. галоў.
У 1975-1976 гадах уведзены ў строй яшчэ тры новыя птушнікі і адзін акліматызатар, пабудаваны цэнтральны склад.
Прадпрыемства рабіла павольныя, але ўпэўненыя крокі да росквіту.
Вялікая мадэрнізацыя
Перыядам імклівага развіцця для птушкафабрыкі сталі 1970-80-я гады. За некалькі дзесяцігоддзяў кардынальна змяніліся ўмовы працы людзей, пашырыўся асартымент, была мадэрнізавана вытворчая база прадпрыемства.
Пераадоленне цяжкасцяў
У 1988 годзе па выніках праведзеных на птушкафабрыцы дэмакратычных выбараў прадпрыемства ўзначаліў. Барыс Іванавіч Зінчук, які на працягу 10 гадоў працаваў галоўным эканамістам прадпрыемства.
Барыс Іванавіч выдатна ведаў вытворчасць. Верагодна, менавіта таму калектыў даверыў яму лёс фабрыкі і сваю прафесійную будучыню ў 1990-я гады. складаны перыяд для вытворчых прадпрыемстваў краіны. Новаму дырэктару давялося кіраваць фабрыкай у эканамічна нестабільны час, але нават у няпростых умовах Барыс Іванавіч імкнуўся няпроста падтрымліваць прадпрыемства на плаву, але і рухаць яго наперад. Вывучаючы замежны досвед, ён не толькі пераймаў дасягненні ў арганізацыі вытворчасці, але і аналізаваў поспехі замежных прадпрыемстваў у арганізацыі побыту іх супрацоўнікаў. Менавіта Барыс Іванавіч яшчэ ў 1990-я гады, напэўна, адным з першых у рэспубліцы правёў ландшафтныя работы на тэрыторыі свайго прадпрыемства. Туі, вербы, елкі, пасаджаныя ім тады, да гэтага часу цешаць вока наведвальнікаў і супрацоўнікаў птушкафабрыкі.
Крызіс 1990-х гадоў прадпрыемства пад кіраўніцтвам Зінчука Барыса Іванавіча перажыло без значных страт. Кіраўніцтва працавала прадуктыўна, хутка знаходзіла для фабрыкі новыя крыніцы даходу. Некаторы час на прадпрыемстве нават спрабавалі разводзіць ліс і пясцоў.
Аднак пасля з'яўлення ў горадзе супермаркетаў выручка ў павільёнах звалілася. Якія страцілі сваю рэнтабельнасць, яны былі зачыненыя.
Канец стагоддзя стаў для прадпрыемства часам новых пераўтварэнняў. Да пачатку 1997 года, калі фізічны знос тэхналагічнага абсталявання птушкафабрыкі склаў 92%, востра паўстала пытанне аб рэканструкцыі і замене абсталявання. На постсавецкай прасторы прыдатных вытворцаў не знайшлося, і Барыс Іванавіч звярнуўся да замежнага рынку. Выбар упаў на нямецкае абсталяванне фірмы Big Dutchman, якое паспела зарэкамендаваць сябе як тэхніку высокай якасці. Пасля паспяховых перамоваў з пастаўшчыком на фабрыку прыбыло сучаснае абсталяванне.
Пераабсталяванне дазволіла прадпрыемству пашырыць птушнікі і ўтрымліваць на фабрыцы ўжо 60 тыс. курэй-нясушак. Па мерках часу гэта быў сапраўдны прарыў, рэвалюцыя ў сферы птушкагадоўлі. Мадэрнізаваная птушкафабрыка прыцягвала ўвагу ў рэспубліцы. Неўзабаве прадпрыемства наведаў Прэм'ер-міністр Сяргей Сцяпанавіч Лінг.
Пасля візіту высокага госця ўсім птушкафабрыкам краіны было рэкамендавана ўзяць прыклад з Салігорскай фабрыкі і ўсталяваць на сваіх пляцах падобнае абсталяванне.
Поўнае пераўзбраенне прадпрыемства было завершана ў 2007 годзе.
Паралельна з удасканаленнем тэхнікі пашырэў асартымент птушкафабрыкі. Так, у канцы 1990-х гадоў тут пачалі разводзіць перапёлак.
У 2003 годзе спажывец атрымаў ад Салігорскай птушкафабрыкі яшчэ адзін гастранамічны сюрпрыз – курыныя і перапёлчыны яйкі, узбагачаныя селенам, пад гандлёвай маркай "Маладзецкія", якія сёння з'яўляюцца візітнай карткай прадпрыемства.
У 2006 годзе ўклад работнікаў прадпрыемства ў птушкагадоўчую галіну краіны быў ацэнены. , і Салігорская птушкафабрыка атрымала Прэмію Урада ў галіне якасці. На працягу некалькіх наступных гадоў фабрыка не саступала ганаровае першынство іншым вытворцам яек.
Так перыяд часовых цяжкасцяў выліўся для Салігорскай птушкафабрыкі ў сапраўдную « залатую эпоху».
Птушкафабрыка сёння
За перыяд існавання птушкафабрыкі аб'ём вытворчасці курыных яек павялічыўся ў 100 з лішнім разоў . Сёння па аб'ёме выпуску курынага яйка ААТ «Салігорская птушкафабрыка» займае другое месца ў Рэспубліцы. Штогод тут вырабляецца курыных яек больш, чым у кожнай з абласцей Рэспублікі Беларусь, за выключэннем Мінскай. Вытворчасць перапёлчыны яек на птушкафабрыцы пачалі ў канцы 1990-х гадоў. За гэты перыяд аб'ём іх вытворчасці павялічыўся ў 500 разоў. Сёння па колькасці вырабленага ў Рэспубліцы Беларусь перапёлчыны яйкі ААТ «Салігорская птушкафабрыка» займае лідзіруючую пазіцыю. Удзельная вага птушкафабрыкі ў агульным аб'ёме вырабленага ў Рэспубліцы Беларусь перапёлчыны яйкі складае 91 працэнт.
У 2019 годзе ААТ «Салігорская птушкафабрыка» выйшла на рынак Рэспублікі Беларусь і блізкага замежжа з новай лінейкай прадуктаў для рознічнага спажыўца «Чыстае яйка» – мытымі і дэзінфікаванымі курынымі яйкамі, расфасаванымі ў дробнаштучную ўпакоўку.
У сваёй працы ААТ «Салігорская птушкафабрыка» улічвае сучасныя тэхнічныя дасягненні айчынных і замежных вытворцаў, пастаянна асвойвае новыя віды прадукцыі і тэхналогіі.
